JP II w naszych sercach i uczynkach

Dziś mija trzy lata, odkąd odszedł od nas Jan Paweł II. Fenomen i poularność Jego Osoby nie ustają. Nie brak więc poświęconych Jego pamięci koncertów, uroczystości religijnych i różnego rodzaju imprez towarzyszących. To dobrze.

Dobrze, że Osoba Jana Pawła II jest niekwestionowanym autorytetem i wzorem do naśladowania. Z pewnością nie zabraknie dziś wzruszających wspomnień o wesołych i zabawnych sytuacjach, które były tak chrakterystyczne dla wyjątkowej osobowości Karola Wojtyły.

Niezależnie od wieku i dostojeństw, od swojego stanu zdrowia, od trosk i zmęczenia, zawsze starał się z uśmiechem i pogodą ducha traktować tych, których spotykał na swej drodze. Każdemu człowiekowi okazywał szacunek głosząc równocześnie Naukę Chrystusa. Działał niestrudzenie na rzecz obrony życia i godności każdej osoby. Z pewnością cieszyłby się bardziej, gdybyśmy dziś nie tylko wspominali, ale także włączyli się choćby w jedno z tych dzieł, którym On się poświęcił, np. w dzieło obrony życia poczętego.

W poniedziałek Kościół Katolicki obchodził uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Episkopat Polski ustanowił go w 1998 r. w odpowiedzi na apel Jana Pawła II zawarty w encyklice „Evangelium vitae” - http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/encykliki/evangelium_1.html W tym dniu Kościół propaguje duchową adopcję dziecka poczętego, modlitwę w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Więcej na ten temat np. pod adresem: http://www.diecezja.waw.pl/da/pytania.html

Uczcijmy pamięć Jana Pawła II w sposób szczery i realny. Przyłóżmy dziś cegiełkę na budowie świata, jaki tworzył. Na przykład angażując się w dzieło obrony życia: modlitewnie porzez duchową adopcję lub organizacyjne poprzez wsparcie środowisk broniących życia (http://www.prolife.com.pl/).